مدیریت KCN در کودکان در مقایسه با KCN بزرگسالان دچار چندین چالش است، از جمله میزان پیشرفت بیشتر KCN و تحمل کم در استفاده از لنزهای تماسی . چندین مطالعه مفید بودن CXL برای درمان KCN کودکان را ارزیابی کرده اند. اولین مطالعه در KCN کودکان توسط Soeters و همکارانش در یک کیس سری پنج چشم انجام شد. نتیجه تثبیت پارامترهای قوزسنجی و اجتناب از پیوند قرنیه در چهار چشم بود؛ همچنین سه مورد از آنها بهبود بینایی و توپوگرافی چشمگیری را نشان دادند . بزرگترین آزمایش CXL اطفال توسط Caporossi و همکارانش انجام می شود . در یک مطالعه آینده نگر 152 چشم از 77 بیمار در سنین 18-10 سال با CXL تحت درمان قرار گرفتند. آنها بهبود UCVA þ0.18 و BCVA þ0.16 nel خطوط Snellen همراه با بهبود در K-Reading و مقادیر شاخص عدم تقارن را گزارش کردند . یک سال بعد، تیم آنها مطالعه دیگری را در مورد این موضوع اما با رویکرد ترانس اپیتلیال منتشر کردند و آنها ناپایداری قوز قرنیه را در بیماران زیر 19 سال مشاهده کردند. بنابراین آنها به این نتیجه رسیدند که از transepithelial-CXL باید در این گروه سنی اجتناب شود .
مطالعهOcakhan و همکاران بیشترین زمان پیگیری (48 ماه) را بر روی 40 چشم از 40 بیمار 10 تا 18 ساله داشت . وخامت اولیه در شش ماه اول تشخیص داده شد، اما بهبود مستمر در 42 ماه آینده رخ داد. همچنین آنها ویژگی های Scheimpflug CXL کودکان را مطالعه کردند و منظم شدن شکل قدامی قرنیه را گزارش کردند.
