پس از انجام آزمایشی مهم برای تشخیص عفونت چشم یک پزشک ۲۹ ساله اهل بریستول انگلستان که برای پنج سال به آن مبتلا بود، بینایی چشم او حفظ شد.
الی اروین به التهاب مداوم در چشم راست مبتلا بود که به تاری دید منجر شد و برای این بیماری تحت درمان‌های فشرده ولی بی‌فایده قرار گرفت. حتی در یک مقطع زمانی، او به فکر برداشتن چشم خود افتاد.
تنها پس از آن‌که به الی پیشنهاد شد آزمایشی به نام متاژنومیکس را به عنوان «آخرین راه حل» انجام دهد معلوم شد که او به یک عفونت باکتریایی نادر مبتلا شده بود و این عفونت هم با آنتی‌بیوتیک درمان شد.
الی در گفتگو با بی‌بی‌سی گفت: «زندگی مرا دگرگون کرد. من احساس می‌کنم خیلی خوش شانس هستم.»
پروفسور کارلوس پاوسیو، پزشک متخصص چشم در بیمارستان چشم مورفیلدز در لندن، می‌گوید که آزمایش تشخیص بیماری الی یک پیشرفت در تشخیص بیماری‌های عفونی است.
او می‌گوید: «بیماران زیادی هستند که سال‌ها برای عفونت‌های مزمن تحت درمان هستند، اما با وجود آزمایش‌های متعدد، نمی‌توانیم عامل بیماری را شناسایی کنیم.»
در سال ۲۰۱۹ که الی هنوز در دانشکده پزشکی تحصیل می‌کرد، به التهاب چشم راست مبتلا شد. همه آزمایش‌های تشخیص عامل عفونت منفی بود و فرض بر این بود که این یک وضعیت خودایمنی است.
برای الی قطره‌های چشم استروئیدی و داروهای سرکوب کننده ایمنی تجویز شد که برخی از آنها باید از طریق تزریق وریدی وارد بدن می‌شد.
الی می‌گوید: «این بیماری کاملا بر زندگی من سایه انداخته بود. من هر ساعت به قطره چشم نیاز داشتم و انجام این کار همزمان با شروع کارم به عنوان یک پزشک جوان دشوار بود. قدرت بینایی من واقعا متغیر بود و روزهای بدی را سپری می‌کردم.»
«من داروی زیادی مصرف می‌کردم و جلسات معاینه زیادی داشتم، اما احساس نمی‌کردم بهتر شده‌ام.»
درمان و التهاب باعث شد الی به آب مروارید مبتلا شود که باید با جراحی برداشته می‌شد، آنهم درست پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی.
الی می‌گوید که او در نهایت به «نقطه شکست» رسید و حتی به فکر برداشتن چشم آسیب دیده خود افتاد.
او می‌گوید: «در حالیکه از دست دادن بینایی یک چشم وحشتناک است، اما بزرگترین ترس من این بود که ممکن است عفونت به چشم چپ من هم سرایت کند.»
یکی از پزشکان الی در بیمارستان ساتمید در بریستول بود که متاژنومیکس را پیشنهاد کرد – یک آزمایش به عنوان آخرین راه حل که عموما در دسترس بیماران نیست و فقط در مواردی استفاده می‌شود که ابزارهای تشخیصی معمول برای شناسایی عفونت کارساز نباشد.
فناوری متاژنومیکس از توالی‌یابی ژنومی پیشرفته استفاده می‌کند و با مقایسه آنها با پایگاه داده‌ای از میلیون‌ها پاتوژن، می‌تواند همه باکتری‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌های موجود در نمونه را شناسایی کند.
تیمی در بیمارستان چشم مورفیلدز ترتیبی دادند که نمونه‌ای از مایع داخل چشم الی گرفته و به آزمایشگاه‌های متاژنومیکس در بیمارستان گریت اورموند استریت فرستاده شود – این تنها آزمایشگاهی در بریتانیاست که رسما به عنوان محل انجام این آزمایش‌های تشخیصی برای بیماران شناخته شده است و یکی از معدود مراکز انجام این آزمایش در جهان است.
در حال حاضر، روش معمول برای تشخیص عفونت باکتریایی، کشت نمونه‌ای از آن در ظرف پتری است.
برای ویروس‌ها، رایج ترین ابزار تشخیصی آزمایش پی‌سی‌آر (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) است. این روشی آشنا برای تشخیص بسیاری از بیماری‌های همه گیر از جمله کووید است که هنگام شیوع آن، میلیون‌ها سواب برای تشخیص ابتلای به آن به کار رفت.
با این حال، دکتر جولیان براون، سرپرست بخش آزمایش متاژنومیکس گریت ارموند استریت می‌گوید پی‌سی‌آر دارای اشکالاتی است.
او می‌گوید: «مشکل پی‌سی‌آر این است که باید به ویروس‌هایی فکر کنید که ممکن است باعث عفونت شوند و برای هر یک آزمایش جداگانه انجام دهید. بنابراین اگر به چیزی غیرمنتظره، نادر یا ناشناخته آلوده شده باشید، آن را پیدا نخواهید کرد.»
دکتر براون می‌گوید متاژنومیکس یک گام بزرگ است، این یک تغییر کامل در قواعد بازی است.
در مورد الی، متاژنومیکس یک سویه نادر از عفونت باکتریایی لپتوسپیروز را تشخیص داد که در آمریکای جنوبی یافت می‌شود.
اکنون فرض بر این است که الی در سال ۲۰۱۸ هنگام سفر به اکوادور و کلمبیا، هنگام شنا در رود آمازون به این میکروب آلوده شد.
الی می‌گوید زمانی که نتایج آزمایش به او داده شد، لحظه‌ای احساسی بود.
او می گوید: «من خرد شدم. فقط باید گریه می‌کردم. هرگز تصور نمی‌کردم که نتیجه مثبت باشد و بیماری‌ام ناشی از چیزی باشد که قابل درمان است.»
او می‌گوید: «به من سه هفته آنتی بیوتیک داده شد و در عرض چند روز بینایی‌ام واضح‌تر شد و التهاب فروکش کرد.»
هزینه یک آزمایش متاژنومیکس حدود ۱۳۰۰ پوند است که بسیار بیشتر از روش رایج تشخیص است. با این حال، با توسعه فناوری، قیمت احتمالا به سرعت کاهش می‌یابد.
پروفسور جودی بروئر، متخصص ویروس‌شناس که بیش از یک دهه است در حال توسعه خدمات متاژنومیکس در گریت ارموند استریت و دانشگاه یو‌سی‌ال در لندن بوده است، هم می‌گوید که تیم او در حال حاضر هفته‌ای سه یا چهار نمونه از بیمارستان‌های سراسر بریتانیا را برای آزمایش متاژنومیکس دریافت می‌کنند که علاوه بر نمونه‌هایی است که خودشان بر روی بیماران انجام می‌دهد.
این نمونه‌ها اغلب از قسمت‌هایی از بدن هستند که مکان‌هایی استریل محسوب می‌شوند که باکتری‌ها معمولا در آنها یافت نمی‌شوند، مانند مغز، سیستم عصبی مرکزی، کبد و چشم.
او می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم در آینده متاژنومیکس به یک آزمایش خط اول تبدیل خواهد شد و می‌تواند عفونت را در هر نمونه، احتمالا در همان روز، تشخیص دهد.»
دکتر براون توضیح می‌دهد که احتمالا انجام آن سریع‌تر، ارزان‌تر و آسان‌تر می‌شود، به این معنی که به جای تعداد کمی از بیماران خیلی بدحال، در دسترس تعداد بیشتری از بیماران قرار می‌گیرد.
درمان بیماری چشم به الی امکان داد تا روی آموزش خود به عنوان پزشک عمومی تمرکز کند و به این ترتیب، مراسم عروسی خود را ترتیب دهد.
پروفسور بروئر می‌گوید از اینکه چگونه این درمان زندگی انسان‌ها را تغییر می‌دهد به هیجان می‌آید.
دیدن تاثیری که این روش بر بیمارانی مانند الی می‌گذارد شگفت‌انگیز است.
